- ف .ن
- چهارشنبه ۱ خرداد ۹۸
- ۱۰:۱۳
- ۰ نظر
بسم الله
لحظههای طوفانی همیشه هستند، ولی دلت که گرم باشد، دلت که آرام باشد، دلت بتواند روی زمین تکیه به پشتیِ سنتیِ خانهی مادربزرگ، لم بدهد و مثل همان روزها که مادربزرگ بود، مادربزرگانه هم بود، به تلویزیون سیاه و سفیدِ قرمزرنگش زل بزند و به مشقهایش فکری نکند، پس میتواند دست جلوی طوفان بگذارد. مثل یک ابرقهرمان، اما ما به رسمِ ادبِ خودمان، میگوییم مثل یک ابرپهلوان.