بسم الله

اینستاگرام برایم مثل کاروان‌سراست. شلوغ. سطحی. گذرا. نمی‌توانستم هرج و مرج درونی‌اش را تحمل کنم. به خانه‌ی ساده‌ی وبلاگم برگشتم. نمی‌توانم مثل آنجا تصاویر زندگی‌ام را نشان دهم اما می‌توانم دوباره از کلمات برای به تصویر کشیدن زندگی استفاده کنم. و کلمات، همان دوستانِ قدیمیِ من...


|لب‌خند