376 + 845

بسم الله

این روزها برای کار پایان‌نامه فهیمه‌ی عزیز نویسنده‌ی وبلاگ زلف هندو (http://raheell.blogfa.com) به دانشکده‌‌ی حقوق دانشگاه رفت و آمد می‌کنم. دانشکده‌ای شاید جدی. شاید سرسخت. شاید در تکاپوی شدید. برخلاف دانشکده‌ی علوم ارتباطات. با احتمال خیلی زیاد هیچ‌وقت پایان‌نامه‌ای نمی‌نویسم اما با دیدن این دوندگی‌ها متوجه می‌شوم که ما تلف‌ شدگانیم. در این ساختار مضحک و نادرست آموزشی و روابط بین استاد و دانشجو. امیدوارم همه‌مان به خوبی تحصیل کنیم و خوب‌ها را تحصیل کنیم اما گله‌ها تمامی ندارند.

376 + 783

بسم الله

بعضی‌ آدم‌ها را وقتی می‌بینی به یاد آهنگ‌هایی می‌افتی. مثلا ممکن است وقتی نوشته‌های یک بلاگر را که می‌خوانی به یاد شهرام شب‌پره بیفتی و یکی دیگر به یاد یاس و یکی دیگر به یاد محسن چاوشی و یکی دیگر به یاد حامد زمانی و یکی دیگر به یاد انریکه و یکی دیگر به یاد علیرضا قربانی و یکی دیگر به یاد جنیفر لوپز و ...

تا به حال به خودم فکر نکرده‌ام. راستش تا به حال به هیچ‌کس فکر نکرده‌ام. فقط امشب یکهو در وبلاگ آقای رایمون فهمیدم کامل و نوشته‌هایش شبیه آهنگ‌های مهدی یراحی هستند. آن موسیقی و فضایش. آن شعر و قصه‌اش. به خودش هنوز نگفته‌ام البته :)

حالا به نظرتان من شبیه کدامم؟

376 + 729

بسم الله

در مترو، به پریِ زاویه زیست و حریری به رنگ آبان گفتم خلاصه‌ی این دورهمی‌ها این شعر است؛ به پایان آمد این دفتر، حکایت همچنان باقی‌ست.

خیلی حس‌ها و حرف‌ها دارم اما فقط می‌توانم بگویم خوشحالم. آرامم. حس کردم امروز را واقعا زندگی کردم. شکرا لله.

+ رعایت نیم‌فاصله. به یادِ جنابِ زلال. لب‌خند