بسم الله

زندگی کردن را نمیشود ول کرد و رفت یکجا نشست و غصه خورد. باید بلند شد و دوید و غصه خورد. غصه و زخم را بالاخره باید خورد. دُرسته قورتش داد. آخر، لفت دادنش تابت را کم میکند و خم میشوی.